Właśnie wróciliśmy z krótkiego urlopu. To był rodzinny czas spędzony nad polskim morzem. Dawno już nas tu nie było.

Bardzo doceniam prostotę tego wyjazdu. Czas spędziliśmy na wspólnym plażowaniu, graniu w piłkę, leżeniu, saunowaniu, spacerach, wycieczkach rowerowych. Byliśmy 24h razem. Powtórzę: 24/7 razem 😉 

Bywały takie urlopy, po których wracałam zmęczona, ale nie tym razem.

Chyba nauczyłam się relaksować, czyli spędzać czas bez stresu, że siłownia, że chociaż kroki trzeba zrobić, że jak to tylko jedna książka przeczytana? Urlop był wtedy przedłużeniem dni roboczych. Ciągła presja i wymagania wobec siebie. Ale mogę powiedzieć – to już się skończyło.

Doceniam powolność, spokój, budowanie rodzinnych relacji. I okazało się, że wcale nie potrzeba zagranicznych wysp, wielkich stolic, żeby budować wspomnienia życia.

Dodatkowo, na wyjeździe przeżyliśmy wszyscy emocje związane z wejściem w wiek nastoletni naszego Starszaka. Wrócił jakiś taki wyższy, roztropniejszy, odpowiedzialniejszy. A ja starsza, bardziej doświadczona i przerażona, że czas tak szybko leci.

Dlatego tym bardziej powtarzam sobie, że trzeba doceniać każdą chwilę, każdy czas w tu i teraz. 

Życie ostatnio często pokazuje jakie jest kruche (śmierć Joanny Kołaczkowskiej, Stanislawa Soyki). 

Dlatego ŻYJMY, KOCHAJMY i ŁAPMY RADOŚĆ.